ناگهان دشت بلاخـیز پُر از هلهـله شد            کوفه با شام سر غارت ما یک دله شد
تب غارت به همه دشت سرایت می‌کرد            با سرت خولی نامـرد تجارت می‌کرد

از خدا بی خـبران هیچ ندارند احساس            معجرم دل نگران است کجایی عباس؟
آتـش و دود که سـمت حـرمت می‌آمد            نـیـزه‌ای بود که سمت حـرمت می‌آمد
جای یک نیزه به پهلوی سکینه می‌سوخت            خیمه در آتش کـیـنۀ مدیـنه می‌سوخت
دست از جیب خیانت همه بیرون کردند            گوش‌ها را به خشونت پُر از خون کردند
هر که در غائله بی‌بهره ز گودال شده            دسـت او طالـب ارزانی خـلخـال شده
در هـیاهـوی حـرم پیرهـنت را بردند            نیمه شب بود عـقـیق یـمنت را بـردند
قطره‌ای آب حرم را چه مشوش کرده            این رباب است سر قبر علی غش کرده